چخوف در نیمه سال ۱۸۸۰ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته پزشکی در دانشگاه مسکو آغاز کرد. آن سال ها کسی فکرش را هم نمی کرد او روزی یکی از تاثیرگذارترین های دنیای ادبیات باشد. او در همان سال اول دانشجویی، نخستین مطلبش را به چاپ رساند. نمایش نامه ‌های او هنوز هم برای اهالی تئاتر از غنی ‌ترین منابع ادبی به حساب می آیند. می ‌گویند در نمایش نامه ‌نویسی رتبه اول در اختیار ویلیام شکسپیر انگلیسی است و بعد از او چخوف روسی در رتبه دوم قرار دارد. چخوف در مدت زمان کوتاه عمرش رنج زیادی کشید. بیشتر اوقات بیمار بود. از همان 20 سالگی علایم بیماری سل در او ایجاد شد. وقتی از دنیا رفت مراسم خاک سپاری باشکوهی برایش گرفتند. مردم از سرتاسر روسیه برای خداحافظی با نویسنده محبوب ‌شان به مسکو آمدند.

 
«ماکسیم گورکی» به همراه عده ‌ای از بزرگ ‌ترین روشنفکران و نویسندگان روسی هم در مراسم خاک سپاری حضور داشتند. «دایی وانیا» در کنار «باغ آلبالو» از شاخص ‌ترین آثار چخوف هستند. «دایی وانیا» یک درام روان‌ شناسانه است که داستانش در یکی از ولایت ‌های روسیه قرن نوزدهم می ‌گذرد. جایی که یک پروفسور بازنشسته با همسر، دختر و دامادش روابط بسیار پیچیده‌ ای دارد. ضعف، توهم و ناامیدی مضامین اصلی داستان هستند که در نهایت با شجاعت و امید به تعادل می ‌رسند. نمایش نامه «باغ آلبالو» برای اولین بار در تئاتر هنر مسکو به کارگردانی استانیسلاوسکی مشهور روی صحنه رفت اما برداشت استانیسلاوسکی از این نمایش نامه، تراژدی بود در‌حالی که خود چخوف آن را یک کمدی می ‌دانست. نمایش نامه داستان یک زن اشراف زاده روس و خانواده ‌اش است که به علت قرض رو به ورشکستگی هستند و باغ آلبالوی خاطره‌انگیزشان در گرو بانک است و چون خانواده غیر از قرض عایداتی ندارد، قرار است در موعد معینی باغ و ملکشان حراج شود.

به جز نویسندگان نامبرده اسامی زیادی در ادبیات روسیه وجود دارند که باید از آن ها یاد کرد: نیکلای گوگول، میخائیل بولگاکف، ماکسیم گورکی، ولادیمیر ناباکوف، بوریس پاسترناک، الکساندر پوشکین، ایوان تورگنیف، آنا آخماتووا و ولادیمیر مایاکوفسکی ستاره‌ های درخشان دیگر ادبیات روسیه هستند.